Recenzje książek

Zapraszamy do współpracy

Jeśli przeczytałeś ciekawą książkę i chcesz ją polecić innym czytelnikom napisz recenzję 
 i zgłoś się do biblioteki szkolnej w celu jej opublikowania.

Uczniowie klasy IV zachęcają do przeczytania książek. Prezentowane propozycje napisane są w formie listów do kolegi lub koleżanki.

Droga Olu.

     Serdecznie polecam Ci  książkę pt. „Pacynek”. Jest ona niezmiernie śmieszna i chociaż wygląda na straszną, to wcale taka nie jest. Cała akcja dzieje się w Pierdziszewie w dawnych latach. Pierdziszewo  to małe miasteczko jest tam zamek Straszydło. Oczywiście główna postać to Pacynek, Profesor i Święchosław  Świrr  Szukalski.

Nic więcej nie zdradzę, jeszcze raz gorąco polecam.

                                                                                                                                                            Madzia.

Droga Olu !

     Polecam Ci książkę pt. „Przyjaciele zwierząt”.  Jest ona bardzo interesującą i przyjemną lekturą.  Opowiada o dziewczynce Amelii i jej rodzinie. Amelka zaprzyjaźnia się z Zosią córką pani Natalii nowej bibliotekarki. Pewnego dnia Amelia razem z tatą i bratem jadą do lasu, gdzie znajdują w zaroślach małą wiewiórkę i zabiera ją  ją  do domu. Po pewnym czasie Amelka nie radzi sobie z pilnowaniem małej przyjaciółki, więc przychodzi  z prośbą do Zosi czy może się nią zaopiekować. Dziewczynka się zgadza i daje jej na imię Czekoladka. Pewnego dnia Zosia idąc do szkoły zapomina zamknąć klatkę i wiewiórka ucieka przez okna. Cała rodzina Amelki wraz z Zosią i panią Natalią zaczynają poszukiwania wiewiórki. Na szczęście wszystko dobrze się kończy.

    Uważam, że ta książka jest godna polecenia każdemu kto lubi  zwierzęta.

   Mam nadzieję, że spodoba Ci się, życzę miłego czytania.

                                                                                                                                                                Pozdrawiam Ola.

    Według mnie warto przeczytać książkę pt. „Karolcia”. To bardzo ciekawa i wciągająca lektura. Karolcia to pomysłowa, wesoła dziewczyna, która ma mnóstwo zwariowanych pomysłów. Ma przyjaciela, który  z nią wymyśla różne szalone pomysły. Dzięki tej książce możemy zobaczyć co na prawdę oznacza przyjaźń i przygoda. Zaczarowany koralik narobił mnóstwo problemów Karolci  jej przyjacielowi Piotrkowi. Dzięki małemu koralikowi przeżyła niezwykłe przygody, które nieraz mogły źle się skończyć.

   Zachęcam do przeczytania tej książki ponieważ dzięki niej możemy zapomnieć o codziennych obowiązkach.                                                               

                                                                                                                                                                                                                                                       Aleksandra.

Droga Koleżanko!

Drogi Kolego!

Dziś zaproponuję wam książkę pod tytułem ,,Mazurscy w podróży. Bunia kontra fakir.”

Napisała ją Agnieszka Stelmaszyk. Jest cała seria tych książek, a to jest 1 tom. Wybieram ją bo: ma unikalne fotografie, zabawne ilustracje, dużo ciekawostek o krajach które zwiedzili, a jeżdżą po Europie. Dla tych którzy lubią zagadki też się znajdzie miejsce. W każdej książce jest jakaś dziwna i tajemnicza sytuacja w której się oni oczywiście znajdą. Jest też bardzo śmieszna.

                                                                                                                                                                                                                                                         Pozdrawia

Emilia Duda

Cześć,  Tomek !

         Mam dla ciebie zabawną książkę pt. ,,Detektyw Pozytywka’’ napisał ją Grzegorz Kasdepke. Jest to opowiadanie o niezwykle pozytywnym i sympatycznym detektywie.

Postanowiłem Ci o niej napisać ponieważ jest ona zabawna, ciekawa i fajnie się ją czyta, ja przeczytałem ją jednym tchem.

          Detektyw Pozytywka prowadzi agencję detektywistyczną pod nazwą “Różowe Okulary” i dzięki bystremu umysłowi rozwiązuje rozmaite zagadki. Są  to zagadki, z którymi niejeden dorosły nie dałby sobie rady. Jest przy tym też sporo śmiechu. Dotyczą one między innymi: zaginionych skarpetek, tajemniczego lasu i wielu innych. Jego głównymi klientami są dzieci, które za pomoc w rozwiązaniu zagadki płacą mu łakociami. Z tego też powodu Detektyw Pozytywka nie należy do bogatych ludzi. Zabawny i dość dziwny jest sposób walki Detektywa Pozytywki ze złoczyńcami, jako broni używa kaktusa.              

           Książka ta idealnie nadaje się do wieczornego czytania. Historie w niej opisane są lekkie i zabawne, a rozwiązania zaskakujące. Jeszcze raz zachęcam Cię do przeczytania tego opowiadania z pewnością Ci się spodoba.

                                                                                                                                                                   Pozdrawiam,     Sebastian

„Błahostka i kamyk”, czyli o tym… co w życiu najważniejsze

Główna bohaterka książki  nastoletnia dziewczyna Marlena straciła rodziców, gdy miała trzy lata. Długi spór o to, kto ma ją wychowywać, sprawił, że dziewczyna czuje się rozdarta wewnętrznie. Sąd przyznał opiekę nad dziewczyną dziadkowi, jednak czas letnich wakacji Marlena spędza w Kanadzie  - u wujków. Strata rodziców odcisnęła piętno na całym jej życiu. Dziewczyna musi samodzielnie dokonywać trudnych życiowych wyborów. Jesteśmy świadkami wchodzenia przez nią w dorosłe życie i podejmowania ważnych przyszłościowych decyzji. Wrażliwa bohaterka próbuje być silna dla swojego dziadka, za żadne skarby świata nie chce mu sprawić przykrości. Kiedy dziadek jest smutny, cały świat również.. 

Książka Błahostka i kamyk jest bardzo ciekawą lekturą, poruszającą problemy ludzi, którzy nie wierzą we własne siły i możliwości. Myśl przewodnia skłania nas do zastanowienia się nad własnym życiem, nad problemami, które nas otaczają. Ludzie myślą, że ich zmartwienia, kłopoty są najważniejsze, że „nikt nie ma tak źle, jak ja”. Marlena jest młodą osobą, która doświadczyła wielkiej traumy, tracąc swoich rodziców i na jej przykładzie autorka chce uświadomić czytelnikowi, że z każdego dramatu, niepowodzenia można się podnieść. Kluczową kwestią jest zrozumienie, że drugi, stojący obok człowiek, sąsiad, osoba, mijamy na ulicy przechodzień ma również swoje problemy, przy których nasze częstokroć okazują się niewielkie, błahe. Takie błahostki tworzą w naszym życiu ciąg, w którym niejednokrotnie usiłujemy się izolować od świata i ludzi. Błahostki nie są w życiu ważne, należy czerpać radość z każdego dnia, cieszyć się z towarzystwa ukochanych osób, które mamy wokół siebie. Marlena jako dziewczyna czuła się brzydka, pryszczata, uważała, że nikt nie widzi w niej pozytywnych cech. Dopiero Thomas – chłopak bohaterki, w którym się zakochała, nauczył ją samoakceptacji. Marlena zaczęła wierzyć w siebie, w to, że może sprawić radość drugiej osobie, że ktoś może się nią interesować. Bardzo spodobało mi się porównanie do  kamyka, którym okazał się Thomas. Początkowo był on dla dziewczyny jak ucisk w bucie, boleśnie obecny. Jego widok, spotkania z nim wywoływały w Marlenie ból i cierpienie. Książka w sposób doskonały ukazuje przemianę w życiu młodej bohaterki, jej przemyślenia, sposób zachowania, które możemy odnieść do własnego życia zmieniającego się w zależności od perspektywy spojrzenia.

Bardzo polubiłam główną bohaterkę. Zresztą każda z występujących postaci jest inna, ma w sobie coś wyjątkowego oraz uczy nas czegoś. Gorąco polecam tę książkę wszystkim miłośnikom przygód. Jest to wspaniała powieść o miłości, przyjaźni oraz o odkrywaniu rodzinnych tajemnic, skłania do przemyśleń, zaskakuje fabułą i nietypową topografią.

                                                                                             Elżbieta Iwańczuk.

„Za niebieskimi drzwiami”.

      W ostatnim czasie nasza szkolna biblioteka wzbogaciła się o wiele nowości. Postanowiłam sięgnąć po jedną z nich , powieść bardzo poczytnego i modnego wśród młodzieży autora -  Marcina Szczygielskiego.

„Za niebieskimi drzwiami „ to  historia dwunastoletniego chłopca  o imieniu Łukasz.            W pewien słoneczny wakacyjny ranek miał wyruszyć z mamą na wakacje do domku nad jeziorem. Dla Łukasza to było naprawdę coś. Doceniał wysiłki mamy, która bardzo dużo pracowała, aby żyło im się lepiej.

Jechali autostradą. Mama Łukasza jechała szybko, ale z dozwoloną prędkością. W pewnej chwili, zupełnie niespodziewanie, pojawiło się przed nimi auto. Pani Krystyna próbowała je ominąć. Nie udało się … Mieli wypadek, dachowali.

       Jeśli chcesz wiedzieć, jak potoczyły się losy głównego bohatera, przeczytaj tę książkę. Co do mnie, bardzo mi się podobała. Czytałam ją jednym tchem. To naprawdę niesamowita opowieść, świat rzeczywisty splata się ze światem fantazji. 

                                                                                                                   Ewa Małek.

Uczniowie klasy III napisali recenzje książki Miry Jaworczakowej pt. "Oto jest Kasia". 

Ta książka jest o ośmioletniej Kasi. Kasia to wzorowa uczennica. Bardzo lubiana przez rodziców i dziadków. Wszystko się zmienia kiedy rodzi się jej siostra. Jest o nią bardzo zazdrosna.

Postanawia się zmienić. Staje się agresywna, przestaje się uczyć, nie słucha rodziców, ciągle się kłóci z koleżankami. Dopiero choroba Agnieszki, do której się przyczyniła, pozwala jej zrozumieć jak bardzo źle postępowała. Postanawia się zmienić i zrozumieć jak bardzo kocha Agnieszkę.

 Jest to bardzo ciekawa książka. Lektura pokazuje nam jak bardzo jest niebezpieczny egoizm.

       Zachęcam do przeczytania tej książki.

                                                                                                                                          A.T.

        Powieść M.Jaworczakowej pt.”Oto jest Kasia” to bardzo ciekawa książka. Bardzo dobrze się ją czyta.

Opowiada o dziewczynce, która ma starszego brata i rozpieszczających rodziców. Po pewnym czasie na świat przychodzi mała Agnieszka. Kasia nie wytrzymuje tego, że rodzice więcej czasu poświęcają siostrze, opuszcza się w nauce. Grozi jej drugi rok w tej samej klasie. Pewnego dnia Kasia zostaje sama z Agnieszką. Z powodu nieupilnowania, Agnieszka dostaje zapalenia płuc. Po tym zdarzeniu wszystko się zmienia. Dziewczynka dostrzega piękno siostry i zaczyna spędzać z nią dużo czasu. Starszy brat pomaga Kasi w poprawianiu ocen i  tym sposobem Kasia jest szczęśliwa.

     Zachęcam do przeczytania tej książki.

                                                                                                                                                           M.K.

         Opowiadanie pod tytułem „Oto jest Kasia” przeznaczone jest dla dzieci w wieku 7-9 lat.  Autorką tej książki jest Mira Jaworczakowa.

Główna bohaterką jest dziewczynka o imieniu Kasia. Dziewczynka ta była wzorem dla innych dzieci z klasy – była miła, uczynna, pracowita i koleżeńska. W domu była najmłodsza w rodzinie oraz oczkiem w głowie swoich rodziców i dziadków. Wszystko to zmienia się z chwilą urodzenia się Agnieszki, jej siostry, o którą Kasia zaczyna być zazdrosna. Jej zachowanie zmienia się o 360 stopni. Ten stan jednak zmienił się po tym jak Kasia przyczyniła się do choroby swojej młodszej siostry. Zrozumiała wtedy jak bardzo źle się zachowywała i jak bardzo kocha swoją siostrę.

     Książka ta była dla mnie ciekawą lekturą. Polecam, koniecznie musisz ją przeczytać !

                                                                                                                                             N.O.

       Książka M. Jaworczakowej pt. „Oto jest Kasia” bardzo mi się podobała bo opisuje dziewczynkę o imieniu Kasia, która m osiem lat i jest uparta, obrażalska i złośliwa.    

Na początku książka wydawała mi się nudna lecz z każdym rozdziałem coraz bardziej ciekawa. Kasia na końcu zmienia się i my również możemy zastanowić się nad swoim zachowaniem.

Książka składa się z 26 rozdziałów, jest długa lecz szybko się czyta, wiele można się       z niej nauczyć i dowiedzieć. Jest godna polecenia.

                                                                                                                                             M.R.

        Główną bohaterką książki M. Jaworczakowej pt.”Oto jest Kasia” jest 8-letnia dziewczynka o imieniu Kasia.

      Dziewczynka ma okrągłą rumianą buzię, ciemne oczy, zadarty nos i pięknie uczesane włosy. Nosiła kraciastą spódniczkę i zrobiony na drutach sweter. Kasia była dobrą uczennicą, zawsze chciała być na pierwszym miejscu w szkole i w domu. Uczennica miała dwie koleżanki Ewę i Antolkę, której bardzo nie lubiła. Kiedy urodziła się siostra przestała być najmłodszym dzieckiem w rodzinie. Była bardzo o nią zazdrosna, narastał w niej bunt i złość. Nie chciała jej bawić ani pilnować. Dopiero ciężka choroba małej siostrzyczki zmieniła uczucia Kasi. Podczas długiej choroby siostry Kasia zmienia się. Przejęła się bardzo, gorąco pragnie, aby wyzdrowiała ponieważ zrozumiała, że bardzo ją kocha.

     Książka składa się z 26 rozdziałów, które swoimi tytułami zachęcają do czytania.          Byłem bardzo zainteresowany tą książką, bardzo mi się podobała.  

                                                                                                                                                       D.W.

                Dziękujemy uczniom klasy III za recenzje i zapraszamy innych uczniów do współpracy z panią bibliotekarką.